ايمپلنت دندان چيست؟
ايمپلنت دندان عبارت است از يك ميله يا روكش كه با عمل جراحي درون استخوان فك و در زير لثهها پيچ ميشود. زماني كه ايمپلنت در دهان قرار داده شد، منخصص ايمپلنت ميتواند دندان مصنوعي را بر روي آن قرار دهد.
انواع ايمپلنت دندان
در ادامه انواع ايمپلنت دندان آورده شده است. انتخاب بهترين ايمپلنت براي شما بايد توسط دندانپزشك انجام شود.
- ايمپلنت عادي: پراستفادهترين مدل ايمپلنت، سايز عادي يك دندان طبيعي است. از اين ايمپلنت ميتوان براي جايگزين كردن يك، دو يا چند دندان بهطور همزمان استفاده كرد. بهطوريكه ايمپلنت را بزرگتر ساخته و سپس چند دندان را به آن متصل ميكنند تا جاي خالي دندانها پر شود.
- ايمپلنتهاي ريز و بسيار ريز: ايمپلنتهاي ريز تنها چند ميليمتر كوچكتر از ايمپلنتهاي عادي ميباشند. اين ايمپلنتها به پيچ و مهرههاي كوچكتري نياز داشته و جاي كمتري ميگيرند. از اين ايمپلنتها زماني استفاده ميشود كه جاي خالي كمي در بين دندانها وجود داشته باشد و بيمار ترجيح دهد كه بهجاي استفاده از يك پل ناپايدار در اين فضا، دنداني مطمئن و پايدار در اين محل كاشته شود.
- پل زدن ثابت: با وجود تفاوت ايمپلنت و پل، پلهايي وجود دارند كه با كمك ايمپلنت از آنها حمايت ميشود. اين نوع از پلها با كمك ايمپلنت محكم شده و فوقالعاده محكم و پايدارند. اين نوع از ايمپلنت عموماً براي جايگزيني يك دندان استفاده ميشوند. در برخي از مواقع ميتوان از اين ايمپلنت براي زدن پلهاي موقتي استفاده كرد.
- اوردنچر: اوردنچر زماني استفاده ميشود كه فرد كل دندانهاي خود و يا تمام دندانها در يك فك را از دست داده باشد. در اين روش همانند ديگر روشها ايمپلنت به درون استخوان وارد شده و سر آن از لثهها خارج شده و از استخوانهاي زير خود محافظت ميكند.
- حركت دندانها: زماني كه نياز باشد تا دندانها به آرامي به اطراف حركت كرده و يا بالا بيايند، ميتوان از ايمپلنتهاي مخصوصي استفاده كرد كه تا حدي به دندان اجازهي حركت كردن ميدهند.
- ايمپلنتهاي موقتي: در برخي از موارد، ايمپلنتهاي بسيار ريز براي حمايت بيشتر از پلهاي موقتي مورد استفاده قرار ميگيرند. اين پل در محل كاشت دندان جديد زده ميشود. زماني كه دندانها آمادهشده و دهان بهبود يافت، ميتوان ايمپلنتهاي ريز را برداشته و ايمپلنت اصلي با سايز بزرگتر را جايگزين كرد.
روشهاي كاشت ايمپلنت
دو نوع كاشت دندان بيخطر تلقي ميشوند كه در زير آنها را شرح دادهايم:
- ايمپلنت فرورونده: اين نوع از ايمپلنت بهطور مستقيم و با عمل جراحي در درون استخوان فك كار گذاشته ميشود. زماني كه بافت لثهي مجاور بهبود يافت، عمل جراحي دوم براي اتصال يك ميله به ايمپلنت انجامشده و در نهايت دندان يا دندانهاي مصنوعي بر روي اين ميله سوار ميشوند.
- ايمپلنت ساب پريوستال: در اين روش ابتدا يك قاب فلزي درست در زير بافت لثه بر روي استخوان فك قرار داده ميشود. با بهبود لثه، قاب بر روي استخوان فك محكم ميشود. ميلهها كه به اين قاب متصلاند از درون لثه بيرون زده و سپس همانند ايمپلنت فرورونده، دندانهاي مصنوعي بر روي ميله سوار ميشوند.
ايمپلنت دندان چيست؟
ايمپلنت دندان عبارت است از يك ميله يا روكش كه با عمل جراحي درون استخوان فك و در زير لثهها پيچ ميشود. زماني كه ايمپلنت در دهان قرار داده شد، منخصص ايمپلنت ميتواند دندان مصنوعي را بر روي آن قرار دهد.
انواع ايمپلنت دندان
در ادامه انواع ايمپلنت دندان آورده شده است. انتخاب بهترين ايمپلنت براي شما بايد توسط دندانپزشك انجام شود.
- ايمپلنت عادي: پراستفادهترين مدل ايمپلنت، سايز عادي يك دندان طبيعي است. از اين ايمپلنت ميتوان براي جايگزين كردن يك، دو يا چند دندان بهطور همزمان استفاده كرد. بهطوريكه ايمپلنت را بزرگتر ساخته و سپس چند دندان را به آن متصل ميكنند تا جاي خالي دندانها پر شود.
- ايمپلنتهاي ريز و بسيار ريز: ايمپلنتهاي ريز تنها چند ميليمتر كوچكتر از ايمپلنتهاي عادي ميباشند. اين ايمپلنتها به پيچ و مهرههاي كوچكتري نياز داشته و جاي كمتري ميگيرند. از اين ايمپلنتها زماني استفاده ميشود كه جاي خالي كمي در بين دندانها وجود داشته باشد و بيمار ترجيح دهد كه بهجاي استفاده از يك پل ناپايدار در اين فضا، دنداني مطمئن و پايدار در اين محل كاشته شود.
- پل زدن ثابت: با وجود تفاوت ايمپلنت و پل، پلهايي وجود دارند كه با كمك ايمپلنت از آنها حمايت ميشود. اين نوع از پلها با كمك ايمپلنت محكم شده و فوقالعاده محكم و پايدارند. اين نوع از ايمپلنت عموماً براي جايگزيني يك دندان استفاده ميشوند. در برخي از مواقع ميتوان از اين ايمپلنت براي زدن پلهاي موقتي استفاده كرد.
- اوردنچر: اوردنچر زماني استفاده ميشود كه فرد كل دندانهاي خود و يا تمام دندانها در يك فك را از دست داده باشد. در اين روش همانند ديگر روشها ايمپلنت به درون استخوان وارد شده و سر آن از لثهها خارج شده و از استخوانهاي زير خود محافظت ميكند.
- حركت دندانها: زماني كه نياز باشد تا دندانها به آرامي به اطراف حركت كرده و يا بالا بيايند، ميتوان از ايمپلنتهاي مخصوصي استفاده كرد كه تا حدي به دندان اجازهي حركت كردن ميدهند.
- ايمپلنتهاي موقتي: در برخي از موارد، ايمپلنتهاي بسيار ريز براي حمايت بيشتر از پلهاي موقتي مورد استفاده قرار ميگيرند. اين پل در محل كاشت دندان جديد زده ميشود. زماني كه دندانها آمادهشده و دهان بهبود يافت، ميتوان ايمپلنتهاي ريز را برداشته و ايمپلنت اصلي با سايز بزرگتر را جايگزين كرد.
روشهاي كاشت ايمپلنت
دو نوع كاشت دندان بيخطر تلقي ميشوند كه در زير آنها را شرح دادهايم:
- ايمپلنت فرورونده: اين نوع از ايمپلنت بهطور مستقيم و با عمل جراحي در درون استخوان فك كار گذاشته ميشود. زماني كه بافت لثهي مجاور بهبود يافت، عمل جراحي دوم براي اتصال يك ميله به ايمپلنت انجامشده و در نهايت دندان يا دندانهاي مصنوعي بر روي اين ميله سوار ميشوند.
- ايمپلنت ساب پريوستال: در اين روش ابتدا يك قاب فلزي درست در زير بافت لثه بر روي استخوان فك قرار داده ميشود. با بهبود لثه، قاب بر روي استخوان فك محكم ميشود. ميلهها كه به اين قاب متصلاند از درون لثه بيرون زده و سپس همانند ايمپلنت فرورونده، دندانهاي مصنوعي بر روي ميله سوار ميشوند.